¡Unha longa espera máis
un novo atardecer
novas caras
pero sempre a mesma xente
unha xanela aberta no horizonte
perfílase escura a liña divisoria
entre a vida e mais a morte
e as ondas seguen o seu andar
paseniñamente
veñen e van
ao igual que nós
imos e vimos
eiquí e acolá
pero sempre no mesmo lugar!
un novo atardecer
novas caras
pero sempre a mesma xente
unha xanela aberta no horizonte
perfílase escura a liña divisoria
entre a vida e mais a morte
e as ondas seguen o seu andar
paseniñamente
veñen e van
ao igual que nós
imos e vimos
eiquí e acolá
pero sempre no mesmo lugar!
No hay comentarios:
Publicar un comentario
Nota: solo los miembros de este blog pueden publicar comentarios.